September rain...

dilluns, 14 de setembre del 2009

Modificando un poco el título de esta canción de Guns 'n Roses (November rain) empiezo la entrada de la quedada de hoy, en la cual hemos sido poquitos a causa de la ya mencionada lluvia. Eso sí, pocos pero bien avenidos.

Ramon sigue con la mantita para bebé de la quedada anterior. Parece ser que este proyecto le va a ocupar unos cuantos meses, puesto que es un ganchilleador dado a la pausa y la calma, pero no importa porque tiene tiempo antes de la entrega y porque está disfrutando mucho tanto con la lana (creo que es un merino de Anny Blatt) y con el patrón.



Nutsue nos ha enseñado su última creación hilada y ha hecho que a más de una y a más de dos se nos cayera la baba y nos pusiéramos verdes de envidia ¡pero qué arte tiene la chica! Tejía un foliage shawl, pero no sé con qué lana, ¿puede ser alguna que ella misma ha hilado?



PitiKnitz está con la chaquetita de uno de sus sobrinos gemelos que, al parecer, están a puntito de nacer, ¡puede que no pase de esta semana! También ha estado debatiendo con Ramon y haciendo experimentos sobre si está más rica la Coca-Cola normal o la Coca-Cola Zero.



Marga está haciendo un gorrito tipo elfo para un niño hijo de una pareja "neo-rural" con lana Kauni. También nos ha contado lo bien que le ha quedado la fibra que ha teñido y, en general, los progresos a velocidad de la luz que hace con todo lo que toca: tejido, hilado, teñido...



Y finalmente yo, Albis, he traído uno de los proyectos con los que llevo unos cuantos lustros y un poco más. Si es que no hay manera de que termine nada: mucho empezar y poco acabar. Es mi chal-Noro multicolor y creo que todavía lo vais a ver en unas cuantas quedadas más.



Y con esto ya me despido y os deseo a todos una feliz y próspera semana.

El lunes que viene más y, si es posible, mejor.

Paz.

3 comentaris:

greta ha dit...

Buena crónica, y si yo soy una de las que se ponen verdes y babeantes. Jolín parece una declaración de alcohólicos anónimos versión ( intento ) de hilanderas anónimas.

ramon ha dit...

Veient aquesta crònica, Albis, em retiro de cronista.

Jo també em poso verd d'enveja. El proper dilluns li tirem la Coca-Cola a la labor. Normal o zero, la que taqui més. ;P

Blogger ha dit...
Un administrador del blog ha eliminat aquest comentari.